GROTA MATKI BOSKIEJ

Figura Matki Bożej Adorującej, znajdująca się w grocie, jest figurą zabytkową. Została wykonana z litego piaskowca. Figurę zamówił i sprowadził do Pruszkowa na przełomie XIX I XX w. hr. Antoni Potulicki, ówczesny właściciel dóbr pruszkowskich i okolic. Została ona umieszczona w specjalnie na to przygotowanej kaplicy na terenie parku. Stała tam aż do II wojny światowej. Gdy nastała okupacja niemiecka, rządzący w Pruszkowie komisarz Bock nakazał zniszczyć figurę. Na szczęście jeden z jego podwładnych przyszedł do ówczesnego proboszcza ks. Edwarda Tyszki i powiadomił go o tym. Ksiądz proboszcz wyznaczył godzinę na zabranie figury. Poszło więc dwóch mężczyzn. Transport okazał się dość trudny, gdyż figura była ciężka. W transporcie mocno ucierpiała, została nieco uszkodzona i mocno zabrudzona. Postanowiono ją umyć, jednak nie dało to żadnego rezultatu. Stwierdzono, że brudna figura nie może stać w kościele, dlatego została pomalowana olejną farbą. Te zabiegi (czynione w dobrej intencji) okazały się dla figury fatalne. Straciła swój piękny pierwotny wygląd, usunięto ją z kościoła. Przebywała w salkach katechetycznych, na zapleczu i w dolnym kościele.

W 2005 roku przypadkowo jej piękno odkrył mgr Witold Czopowik, warszawski konserwator zabytków, w ramach innych prac na terenie naszego kościoła. W tym samym czasie z projektem groty do ks. proboszcza Józefa Podstawki zgłosiła się nasza parafianka, pani Grażyna Józefowicz. Ksiądz proboszcz sam myślał o wybudowaniu specjalnej kapliczki dla Matki Bożej przy kościele. Postanowił wówczas poddać odnowie zapomnianą figurę. W Konstancinie, w pracowni Witolda Czopownika, rzeźbiarza z zawodu, figura Matki Bożej poddawana była przez kilkanaście miesięcy żmudnej pracy zdejmowania wielu powłok farby olejnej, aż do ukazania się stanu pierwotnego — czystego piaskowca.

Projekt mgr Grażyny Józefowicz harmonijnie nawiązuje do stylu kościoła. Grotę wykonano od frontu z czerwonej cegły i kamienia polnego. Został nadany też nowy tytuł figurze: Matka Boża Adorująca, bowiem  skrzyżowane na piersi dłonie Maryi są symbolem odwiecznej adoracji Syna Bożego.

Grotę i zagospodarowanie terenu wokół niej wykonał Jacek Sielski z Aleksandrii k. Mszczonowa. Uroczystego otwarcia i poświęcenia dokonał 20 czerwca w 2006 r. ks. bp Marian Duś, sufragan Archidiecezji Warszawskiej.

Źródło: ks. J. Podstawka, G. Józefowicz, 100 lat parafii św. Kazimierza w Pruszkowie, Pruszków 2012.